Gisterenavond was ik in New York met een vriendin om samen de verkiezingsuitslagen te volgen. Al vanaf de eerste binnenkomende resultaten leek het erop dat Trump de overwinning zou binnenhalen. Mijn vriendin vertelde dat ze eerder op de dag een e-mail had ontvangen van de school van haar kinderen, waarin werd aangekondigd dat er psychologische begeleiding beschikbaar zou zijn voor ouders en kinderen als de verkozen president niet degene was waarvoor men had gestemd. We moesten daar toch even om lachen.

New York blijft overduidelijk een gebied waar de steun voor Kamala Harris groot is. Toch was ik verbaasd over hoeveel mensen in New Jersey op Trump hebben gestemd; dat had ik niet helemaal zien aankomen. Maar zoals altijd blijven Amerikanen positief, zelfs in situaties die misschien niet de uitkomst hebben die ze hadden gehoopt. Gisterenavond, zelfs nog voor de definitieve uitslag bekend was, hoorde ik opmerkingen zoals: “Ach, over vier jaar zijn we er vanaf,” en “Misschien kan hij toch voor vrede zorgen in Rusland en Gaza.”

Het is typisch Amerikaans om hoopvol naar de toekomst te kijken, zelfs na een onverwachte verkiezingsuitslag.

Gisteren schreef Nancy Lembrechts ook (cfr. NANCY LEMBRECHTS, Maerlant-oud-lle 1995, berichtte gisteravond laat uit New Jersey City, waar ze woont en lerares Frans is, over de presidentsverkiezingen in de VS. – Maerlantkrant