Al jaren hoor ik in de lerarenkamer het woord ‘VAKJE’ gebruiken door secretariaatsmedewerksters en door leerkrachten, als ze de kleine ruimte bedoelen waar correspondentie e.a. voor personeelsleden gelegd kan worden. Een verkleinwoord van een substantief dat ook ‘beroep’ betekent.

Heel onlangs las ik in de recentste roman DIUS van Stefan Hertmans het woord DOCENTENLAATJE, dat toch over meer allure beschikt dan ‘vakje’. Laten we het gebruiken!

ANTON, het andere hoofdpersonage dan DIUS gebruikt het. Hij is docent aan een kunstschool. Dius is een hele poos zijn leerling en zijn vriend. Hij schrijft: “Nog maar eens een bericht in haar eigen laatje leggen leek me te opdringerig: die docentenlaatjes werden overigens door het administratief personeel frequent gebruikt om er mededelingen in te leggen. (Anton bedoelt het laatje van een collega, die wel eens zijn geliefde was geweest).

Veel schoonheid en waarheid ontdekt men in verhaal en taal.