

In deze moeilijke tijden zijn de resultaten van de Bundestagswahlen (parlementsverkiezingen) in Duitsland (met een groter wordende extreem-rechte partij AfD) voor dat land, maar ook voor de andere Europese landen bijzonder belangrijk.
Een fijn interview met de vorige Duitse bondskanselier Angela Merkel las ik in Humo, dat het gesprek overnam van The Guardian, gerespecteerde Britse krant.

Tijdens een Berlijn-schoolreis wilden we de Duitse bondskanselier Merkel ontmoeten. Dit lukte niet. We kwamen wel in de vergaderzaal (met bel).


In dezelfde Humo van 189 feb. 2025 staat een vraaggesprek met Geert Van Istendael, prozaschrijver, dichter, essayist en kenner van Duitsland.


Ik las in 2007 zijn boek MIJN DUITSLAND met 50 essays, alfabetisch van Aachen over Bach, Muur, Potsdamer Platz, Xanten en Zalm. In het essay DIALECTEN heeft hij het over de tekst van het lied Ännchen von Tharau, 400j.geleden geschreven in de taal van de stad Memel, vandaag Kleipeda, Litouwen: Riekdom, mien Goed/duu miene ziele, mien fleesch on miern bloed…recht as een palmenboom…mien licht, miene zun (het is bijna West-Vlaams!)
In 2001 was hij in het Maerlant-atheneum in de studiezaal met de leerlingen van 6A komen spreken. In de Maerlantkrant van 20 april 2001 lees ik:

In 2018 was er een gesprek met hem in de Blankenbergse bib:
Carine Slabbinck, oud-lerares Nederlands sint-Pieterscollege, stelde korte vragen, van Istendael gaf lange, diepgaande, boeiende antwoorden.

Het ging over zijn ouders – zijn moeder katholieke onderwijzeres en huismoeder, zijn vader, christelijk vakbondsleider – over zijn prille jeugd in Utrecht, over zijn studie – sociologie en filosofie in Leuven – over zijn loopbaan bij de VRT – benoemingen waren er niet politiek, zoals men wel eens beweert, maar puur gericht op de BRT-examenuitslagen, over het maken van gedichten – vaak in opdracht, maar altijd onwaarschijnlijk geïnspireerd, over het moeilijke ambt van het vertalen van literatuur, over zijn kinderen – zijn dochter Judith is een bekende striptekenares en illustratrice, o.a. in samenwerking met haar vader- over Brussel, Molenbeek – het onderwijs, de woongelegenheid, de werkloosheid – het gaat er vaak veel beter dan men voorstelt, maar optimistisch is hij toch niet.

