Geert Stadeus en Stijn Van der Stockt schreven DE VLAAMSE CANON. EEN AANZET TOT, meer dan 150 lemma’s SPEELS voorgesteld…van AARDAPPEL tot ZWIN, ook over TWEE Maerlant-oud-lln., BEN CHIKHA, CHOKRI en ZOUZOU – DE WELDADEN VAN CULTURAL APPROPRIATION,

In tijden waarin historici en anderen discussiëren over het nut van een CANON in het onderwijs en voor de bevolking, schrijven Geert Stadeus (56-jarige veelzijdige journalist) en Stijn Van der Stockt (37-jarige germanist en mediafiguur, zanger van de Vlaamse Kanonnen) hun DE VLAAMSE CANON. EEN AANZET TOT. Meer dan honderdvijftig lemma’s zijn er, alle nauw verbonden met Vlaanderen en de Vlamingen, van AARDAPPEL tot ZWIN en ook over Nonkel Bob, Frontbeweging, Koterij, Jan Baptist Verlooy en Kleine Zelfstandige. Amme teksten zijn met een flinke portie luim geschreven.

We keren er later nog op terug.

Een van hun onderwerpen gaat over de beide broers Ben, Chikha, Zouhair en Chokri.

Ik citeer: “Wie in Vlaanderen ‘theater’ en ‘Blankenberge’  in één adem noemt, heeft het meestal over Het Witte Paard, de revuetempel aan de kust, waar Jacky Lafon, Luc Caals en andere variété-iconen wanhopig HT&D levensvatbaar trachten te houden, voor een publiek dat even snel uitdunt als het haar van Helmut Lotte. Maar Blankenberge is ook de stad waar twee veel interessantere Vlaamse theatermakers vandaan komen: Chokri en Zouzou Ben Chikha….

Damme…raadzaal stadhuis, lesje over Maerlant 1991
Boudewijnpark…een wedstrijd 1989