Hoe poëtisch Willem Kloos, Tachtiger, mede-oprichter van het tijdschrift DE NIEUWE GIDS het ook zei:

Zoo liepen de uren, tot het groote licht,

Met zachte zwiering vallend op de kim,

Als roerloos poosde en, éénen oogenblik,

De rijzende avond in haar wijde wade

En raggen sluier, dien zij voor zich breidde,

Met donkergloeiend aanzicht tegenzag.

ik hoor noch lees het woord …horizon wel, einder ook nog eens een keertje, maar KIM in deze betekenis niet meer; ook niet als wat het oorspronkelijk, in het Middelnederlandse KIMME was, nl. ‘rand van een vat’.

KIM, de voornaam voor jongens- en meisjes, een verkorting van JOACHIM, is wel heel populaire.

Het tijdschrift ONZE TAAL leert me dat een zeeman nooit horizon zegt, maar wel KIM. Hij zegt ook een VUURTJE voor een LICHTJE en zo zeggen we allen VUURTOREN i.p.v. LICHTTOREN